Ang Kwento ng Pag-ibig

panulat ni: Geomark P. Mortel

Kapara mo’y rosas mabango’t maganda

Ikay tila diwata nang aking Makita

Di maipaliwanag aking nadarama

Dating lantang pag-ibig biglang sumaya

Kay tagal hinintay at dumalangin sa buwan

Na aking makilala ang aking paraluman

Binubulong sa hangin bawat kong pagdamdam

At hinayaang maglaho ito sa kalawakan

At ngayong ikay nandyan na

Di na lamang sa panaginip ako sasaya

Init ng yakap ko’y iyong iyong nadarama

Pati higpit nito’y di kana bibitawan pa

Mabilis uminog mapaglililong panahon

Marami ring nanganglagas na dahon

Ang iba’y nalayurat iba’y nabasan

Pag-ibig lang natin ang di naglaon

Nagdaan pa mga araw at gabi

Pag-ibig nati’y lubhang uminit , tumundi

Sinundan ng supling nating hinabi

Na di naglaon’y nasunda’t  rumami

Dumating ang tag-ulan at biglang namanglaw Dating tahanang puno ng halakhakan

Ngayo’y binalot ng nakabibinging katahimikan

Tayong dalawa na lamng muli sa munting tahanan

Mga ank nati’y nagsipaglisan

Nagsawa’t pamilya’y pinasan

Salitratong buo sa dingdingan

Dalawang imahe nalang anag naiwan

Ngayon hawak kamay tayong magpapaalam

Tamis ng kahapong di mapapalitan

Sating pagtanda at pagtungo sa hukay

Sa langit itutuloy dalisay na pagmamahalan.

Nasaan kana Kiana?

panulat ni : Geomark P. Mortel

Sa aking pagkakaupo bigla kong naalala papano nga ba ako napunta sa kalagayan ito? Isang lugar na tila sariling akin at sa gitna nito ang aking pag-iisa na maaari kong makausap ang aking sarili at makapagmuni-muni ang hindi mabilang na bagay na hindi ko napag-uukulan ng pansin kapag nasa labas ako.

Nagsimula ito sa institusyon ng mataaas na paaralan ng MinSCAT, na kung saan nasa unang taon ako sa kolehiyo na kumukuha ng BSEd major in Filipino. Palakaibigan ako subalit kung ngayon lang tayo nagkita baka sabihin mong suplado at masama ang ugali ko. Ganito ang aking talaga itsura, may salubong na kilay, may malilisik na mata at labi na minsan mo lan matatangis ang pagngiti. Umiikot ang mundo ko sa pag-aaral, barkada, pamilya at sa aking pinakamamahal na si Kiana, Si Kiana? Oo, siya ang aking kasintahan mula pa noong unang linggo ng pasukan ko sa kolehiyo dito sa pamantasang ito. Easy to get sya kasi este madali lang talaga nagkaunan ang aming damdamin.

Sa aking pagpasok sa kolehiyo dito nagbago ang lahat sa aking pagkatao. Ang dating buhay ko sa highschool na puro lang barkada at gimik ay nag-iba.Napagtanto ko na mahirap ang buhay. Sa dalawang taon na aking pagtigil sa pagpasok natutunan kong kumayod at magbanat ng buto..Natuto akong maging responsible sa paggamit ng pera.”mahirap kumita ng pera lalo na’t kapos ka sa pinag-aralan”. Mahirap lang ang pamilya ko, hindi kaya tustusan ang aking pag-aaral. At noong nagkaroon ng pagkakataon na makapasok ako sa pamamagitan ng iskolarship ay nilubos-lubos ko  na ang pagkakataon. Pumapasok ako bilang isang iskolar gayun din nagtratrabaho upang pandagdag para sa aking pag-aaral at hindi din naman ako pinababayaan ng aking mga magulang at binibigyan pa rin ako ng pandagdag sa allowance ko sa pagpasok. Ginagawa kong araw ang gabi, sa pagiging isang Call Center agent ng isang telephone company, isang Online job para sa isang working student na katulad ko. Sa dalawang taon na pagtratrabaho nagkabili ako ng loptop na siyang ginagamit ko bilang isang Call Center agent .Computer talaga hilig ko taliwas sa aking kurso sapagkat ang prayoridad na kurso ng foundation na nagbigay sa akin ng iskolarship ay kursong BSEd. Dahil sa kagustuhan kong makapag-aral walang ano-ano na tinanggap ko ito. Masaya na rin ako sa kursong nakuha ko sapagkat marami akong natutunan na hindi ko inaasahan makikintal sa aking isapan ni sa panaginip di ko ito inaasahan kung kaya’t na-eenjoy ko rin ang propesyon ito.

Dumaan pa ang mga araw at gabi dumami ang aking kaibigan at ganun din ang mga kaaway, hehe..di maiiwasan kasi kapag napaaway ang isa sa tropa syempre tutubog na lahat yan.Buti na lang nariyan si Kiana upang gamutin ang mga sugat na natamo ko at para pagsabihan ako kapag napapansin niyang lumilihis na sa landas ang aking tinutungong daan para sa aking pangarap. Iyan si kiana, da-best siya.Lagi niya akong napapangiti para syang payaso. Isa siyang babae na ubod ng daldal na dumadating sa puntong kinatutulugan ko na ang mga kwento niya. Si kiana ay kolehiyalang kumukuha ng kaparehas nakurso sa akin. AB English siya dati subalit nitong ikalawang semester nag-shift siya para daw mabantayan niya ako. Babaero daw kasi ako sabi nila. Mag-aapat na buwan na ang relasyon naming ni kiana noon pero tila kilalang-kilala na naming ang isa’t-isa. Yun ang inakala ko hanggang sa dumating yung panahon na naging abala kami ni kiana sa magkaibang bagay. Siya, dahil sa pagiging irregular student at ako dahil sa pagiging working student. Namanglaw ang relasyon namin, ginagawa ko naman lahat subalit tila hindi sapat. Alam kong langit at lupa ang pagitan namin. Mayaman ang pamilya ni kiana at mahirap lang ako hindi ko kayang ibigay ang mga naibibigay ng mga naunang naging karelasyon niya. Ngunit alam kong naiintindihan ito ni Kiana sapagkat simple lang, siya kaya nga nagustuhan ko siya. Hindi mo mababanaag sa kanyang ugali ang pagiging marangya sa buhay subalit ang iniisip ko noong panahong iyon ay ang mga pumapaligid sa aking minamahal, ang kanyang mga kaibigan at ang istrikto niyang magulang. Dumating na nga ang pangyayaring kinaaaywan ko, nakipaghiwalay sa akin si KIana, shit! Sobrang sakit! Ito ang iksaktong sinabi niya “Benjie! Break na tayo! Kasi…..” bago pa man niya matapos ang nais niyang sabihin yumuko na lang ako, tumalikod at dahan-dahang lumayo.” Sa bawat hakbang ng aking mga paa kasabay nito ang pagpatak ng luha sa aking dinaraanan na tila naging bakas ng pighati ng isang lalaking nabigo sa inaasahan tunay na pag-ibig. Maraming pumasok sa utak ko tila tama nga siguro ang naririnig kong sabi-sabi na may lalaking iba ba si kiana”yan na lang pumasok sa isipan ko. Pero matapos ang pangyayaring iyon para akong bilanggong nakakulong sa isang bartolina, madilim,masikip at palaging hirap huminga. Sa aking paktakbo sa nakaraan tila nahihila ang lubid ng alala n gaming pagmamahalan ni Kiana sa aking puso, patuloy na humihigpit, masakit! Dama mo? Pero hindi dapat ganito. Pinilit kong ipagpatuloy ang buhay na wala si Kiana kahit sobrang sakit na.

Lumipas ang mga araw, hindi normal sapagkat wala si Kiana. Ngayon may umeksena, ang dalawang leon, ito si Leo at Leonard pawang mga kamag-aral ko at naging barkada pasimula pa nung highschool kami. (boses na gumgaralgal)“hoy! Benjie, Ano balita nagka-gf ka lang nakalimuntan mo na kami” wika ni Leo. “Pinapaiwas kasi ako ni KIana sa Dalawang ito sapagkat may pagka easy-go-lucky sila” sambit ko na lang sa isipan ko. May isa pang bumulyaw, tparang siga! “Oo nga! Under ka naman ng gf mo!” sunod na banat ni Leonard. “Mga tanga! Wala na kami dalawang linggo na” tila nauutal pero nasabi ko parin. “wag ka malungkot brad, marami babae dyan ihahanap kita, gusto mo” tanong ng  Leo sa akin. “ayaw ko!” yan ang sinambit ko. “Oh! Sya tama na yan baka magkaiyakan pa tayo” sunod na wika ni Leo.

Buo na anamn ang dalawang leon at isang pusa. Iyan ang bansag sa amin sa tuwing nagkakasama-sama kami. Dahil sa dalwang kolokoy na ito napawi ang lungkot na nadarama ko. Si Leo kasi napaka-palabiro niyan, marami siyang green jokes minsan korni, kadalasan patok na pinaguugatan ng ingay sa klase. Itong si Leonard, tahimik parang ako lang pero nasa ilalim ang kulo. Babaero kasi yun.

Habang nagkakasiyahankami sa tambayan, patuloy umiikot ang baso sa aming tatlo. Nahihilo na ako, empi light naman kasi ang binanatan. Hindi ako sanay mag-inum subalit napilitan lan para sa kaarawan ni Leo. At biglang napunta sa usapang pag-big.”bakit ba kayo naghiwalay ni Kiana” tanong ni Leo. “Hindi ko alam at wala ako balak alamin kasi nung nakipaghiwalay sakin si Kiana yumuko na lan ako at umalis at hindi na pinakinggan ang dahilan niya sapagkat sa salitang “Break na tayo” wala! Blanko na! nilisan ng katinuan ang aking isipan at wala ng ibang pumasok sa isip ko kundi ang salitang iyon” mabilis kong sagot sa pag-uusisa ng dalawa. Nakita ko sa muka nila ang pagkadismaya sapagkat inaasahan nila na magtatagal kami. Natapos ang inuman naming tatlo, nakita ko sa muka nila ang pagkainis sa akin.

Lumipas ang araw, taon at hindi na talaga kami nagkita ni kiana simula noong naghiwalay kami ialang lingo pa’y lumipat na siya ng kolehiyong pinapasukan. Nang isang araw nilapitan ako ng dating lalaking naii-issue kay Kaina. Nagpakilala siya sa akin na siya raw si bestfriend, Bestfriend na itinuring ni kiana , umamin siya sakin na manliligaw siya ni Kiana subalit binasted niya ito kasi raw may mahal ng iba si Kiana sa pagkakataong iyo walang iba kundi ako, yan ang sabi  ng nagpakilalang bestfriend ni Kiana. Kita ko sa muka niya ang hiya , hindi ko alam kung bakit niya sinasabi iyon . Napatulala ako sa pagkakataong iyon, nagkakamali pala ako sa akala ko na naging magkasintahan sila. “Benjie may balita ka pa ba kay Kiana?. Nagkalinawan ba kayo bago siya umalis?” masusing tanong ni Marion( si wasted boyfriend material na nabasted). “wala, hindi ko siya nakausap” sambit ko sa lalaking iyon. “Benjie ! mahal na mahal ka ni Kiana subalit mahal din niya ang kanyang magulang at malaki ang takot niya rito, (lumaki at namilog ang mga mata ko at napukaw ang interes sa mga naririnig ko, at nagpatuloy siya sa pagsasalita)…nalaman ng mga magulang niya na magkasintahan kayo at lingid sa kaalaman nating dalawa na mapangmata ang pamilya ni KIana. Subalit di ganoon si Kiana alam mo iyon” wika ni Marion.”Napatitig ako sa malayo tila tinatanaw ang kawalan at nanliit sa aking sarili. Dukha ako, Mahirap ang aking pamilya,na hindi ako kayang pag-aralin sa kolehiyo kung kayat nagsusumikap ako bilang isang working student para makapagtapos. Pag-aaral ko ang pinanghahawakan at mataas kong pangarap subalit hindi pala ito makita ng mga magulang ni Kiana. Wala lang sa kanila ang pangarap ko, mahirap lang ako, iyan lan ang nakikita nila sa akin. Tila isa akong kandila na nauupos sa mga oras na iyon. Pahabol pa sabi ni Marion “Benjie magsumikap ka raw sa pag-aaral at pinapangako ni Kiana na ikaw lang at wala ng iba ang mamahalin niya panghabang buhay sapagkat kilalang-kilala ka ni kaina, alam niya na magtatagumpay ka at magkikita pa rin kayo para buuin ang pangarap nyo sa buhay. Alis na ako Benjie nawa’y nasagot lahat ng katanungan mo sa isipan sa mga naiwan kong mensahe sa iyo, siguro Benjie hindi lang ito ang tamang panahon wag kang panghinaan ng loob, gawin mo itong pundasyon, panghawakan mo ang iyong pangarap, pakumbinsing sabi ni Marion bago siya umalis.

Lumipas ang maraming taon, nakagraduate ako at nagkaroon ng trabaho. “Tagumpay” ito ang salitang hindi ko makakalimutan sa iniwang mensahe sa akin ni KIana. At ngayon tila nasa roruk na ako ng tagumpay. Naka upo sa ileganteng upuan sa sarili kong opisina bilang isang CEO ng isang kompanya. Nakapagtayo ng sariling tahanan at nabigyan ng maginhawang buhay ang aking magulang at kapatid.Sa aking opisina, lugar kung saan nakapag-iisip ako ng maayos, napagmumuni-muni ang mga gunita na hindi ko napag-uukulan ng pansin kapag nasa labas ako. Salamat kay Kiana. Naging inspirasyon ko para maging matagumpay sa aking tinatahak na pangarap. Subalit may isang tanong parin ako na bumabagabag sa aking isipan, NASAAN NA KAYA SI KIANA?